Κυπαρισσιακος Κολπος-Θαλασσια Χελωνα.Αρθρο-παρεμβαση του Α.Αρνοκουρου

Παρακολουθώ και εγώ όπως πολλοί κάτοικοι τα θέματα που έχουν προκύψει με την θαλάσσια χελώνα.
Αφορμή για την παρέμβαση μου υπήρξε η εξής φράση της κυρίας Παναγιωτας Θεοδωρου "...μόνο τα παιδιά ενδιαφέρονταν για τη χελώνα αφού τα αυγά ήταν πρώτης τάξεως ...πολεμοφόδια
στις μεταξύ τους "μάχες"!"
(Το διάβασα στα αποσπάσματα που αναρτήθηκαν σε τοπικη ιστοσελίδα στις 20/8).

Επειδή από το έτος 1961 εώς το έτος 1967 εγώ και τα υπόλοιπα εξι μέλη της οικογένειας μου με επικεφαλής τον πατέρα μου τον γνωστό "μπάρμπα Αλεκο" εργαζόμαστε ως "κωληγοι" στα κτήματα του Κανελλακη που τότε διαφεντευε ο γαμπρός του Παπαδόπουλος Παν. γυμνάσιαρχης στην Κυπαρίσσια και σαν μικρό παιδί που ήμουν τότε αλλα και τα αλλα παιδιά που μεγάλωσαν εκεί όπως η Μαρία Κανελλακη ,τα παιδιά του Νίκου Σταθοπουλου,τα παιδιά του Αδαμοπουλου, του Δρεκολια κλπ που όλοι ήταν παιδιά του Αγιανακη και της Βλασαδας και έκαναν μπάνιο στην παραλία του Αγιανακη ουδέποτε πείραξαμε τα αυγά της χελώνας και μάλιστα να κάνουμε με αυτά"μάχες" με ενόχλησε σε μεγάλο βαθμό η συγκεκριμένη φράση.
Η αναφορά αυτή της κυρίας Θεοδωρου ειναι προσβλητική της προσωπικότητας οχι μονον εμου αλλα και όλων των άλλων παιδικών φίλων κατοίκων που μεγάλωσαν και μεγαλώνουν εκει.
Είμαστε "Ελληνες" δηλαδη μη βάρβαροι!
Και πολύ ευαίσθητοι απέναντι στον αγώνα της χελώνας για διατήρηση του είδους της .
Αντίθετα ομως απ ότι κάνουν οι οργανωμένοι  υποστηρικτές της χελώνας εμείς βοηθήσαμε γνήσια καθώς επισης και οι γενιές πριν από εμάς και οι μετά από εμάς να φτάσει η χελώνα εώς εδώ.
Τώρα παρατηρείται ότι μερικοί να έχουν χρηστει αποκλειστικοι υπερασπιστές  περί το είδος της και ισως την χρησιμοποιούν και πιστευω παρεμβαίνουν βιαίως στην επιβίωση της.
Επιτρέψτε μου να παραθέσω την πείρα μου από τα εξι (6) χρόνια που εζησα στον Αγιανακη αλλα και προσωπικες γνώσεις και απόψεις μου.

1.Ο Κυπαρίσσιακος κόλπος λεγοταν χελωνοκολπος καταγραφεις έτσι από το έτος 1450.
(υπάρχει σχετική γκραβουρα)
Επομένως ο άνθρωπος έζησε δίπλα δίπλα με την χελώνα τουλάχιστον 700 χρόνια.
Με τις παρεμβάσεις που γίνονται και με τον τροπο που γίνονται,όπως αναφέρει η σελίδα σας,θα καταφέρει η χελωνα να συνεχίσει το ταξίδι της στο χρόνο!

2.Η χελώνα πάντοτε έκανε τα αυγά της στο τέλος του χειμεριου κύματος!
Αυτό δεν αναφερεται,αλλα προβάλλεται ότι τα κάνουν κοντά στο κύμα γι' αυτο και η ανάγκη παρέμβασης να τα τοποθετήσουν μακρυά από την ακτή.

3.Η χελώνα κάνει και παραπλανητικές φωλιές και μόνο σε μια αφήνει ολα τα περίπου 180 αυγά της τα οποία θάβει σε βάθος 80 εκατοστά.

Αν τα έκανε κοντά στο κύμα στα ογδόντα εκατοστά,έχει νερό θαλασσινό.
Και δεν θα μπορούσε να σκάψει βαθεια,γιατί κοντα στο κυμα το εδαφος ειναι σκληρό με χαλίκια και ούτε προσφέρεται για την επωαση γιατί δεν υπάρχει πολυ εκει ενω στην αμμο στο βαθος με τη ζέστη άμμο πληρουται η αναγκαία προ'υ'ποθεση για την έπωαση των αυγών.

4.Η χελώνα όπως ολα τα άγρια ζώα και ψάρια πχ σολωμος,χελια κλπ έχουν εκ της γονιδιακης τους δομης εξοπλιστεί με μνήμη για το που θα εναποθέσουν τα αυγά τους και πως η οποια ανθρώπινη παρέμβαση ειναι ενάντια στη φυσική εξέλιξη.

5.Τα αυγά τα βάζει ολα μαζί γιατί ξέρει ότι ολα τα υγιη θα επωαστουν σχεδόν ταυτόχρονα οπότε τα νεογνα στο δρόμο τους από το αυγό μέχρι τον χώρο τους στη θάλασσα θα πανε το ενα πισω απο το άλλο,έτσι και αν καιρόφυλακτουν παντα οι εχθροί τους όπως νύφιτσες αλεπούδες ή πουλιά (και οχι ο ανθρωπος)μερικά εξ αυτών θα τα καταφέρνουν να φτάσουν στη θάλασσα.

6.Η χελώνα δεν παει να κάνει τα αυγα της σε κλειστούς κόλπους ούτε σε παραλίες με μικτό βάθος χειμεριου κύματος γιατί ξέρουν ότι η θάλασσα ειναι απρόβλεπτη ως εκ τούτου ενα απρόβλεπτο κύμα έστω και το καλοκαίρι θα σαρώσει τα αυγα της.

Αυτο ισχύει για παραλίες μικρού πλάτους ακτής πχ παραλία Καλου Νερού.

7.Η χελώνα δεν παει να κάνει τα αυγά της σε ερημικες  παραλίες που δεν έχει παρουσία ανθρώπου.
Η χελώνα υπολογίζει στην παρουσία του ανθρώπου που τον βλέπουν τα σαρκοβορα πουλιά και φευγουν .
Οπου υπαρχει κοντα ο ανθρωπος υπάρχει κοντά και η κατοικία του ή η γεωργική του δράση με τουσ γνωστους θορυβους .
Οπου υπαρχει ο ανθρωπος υπαρχουν και τα κατοικιδια του οπως σκυλια,γατες,αλογα,κλπ που η παρουσια τους διωχνει μακρυα αλεπουδες ή αλλα σαρκοβορα.

Αν για μια περίοδο εγκαταληφθεί η περιοχή εντελώς από ανθρώπους ενα ειναι βέβαιο,η χελώνα θα αναζητήσει άλλη περιοχή να εναποθέσει τα αυγα της.
Διαφωνώ με τις θέσεις ότι η χελώνα χρειάζεται από κάποιους "εντοπισμό των φωλιων τους η καταγραφή ή προστασία".
Απο ποιους προστασία!
Ο άνθρωπος κάνει το μπάνιο του κοντά στο κύμα.
Η φωλιά ειναι μακρυά στο τέλος του χειμεριου κύματος και σε βάθος 80 εκατοστά.
Εκει έχει μόνο άμμο που καίει και πολυ μαλιστα (αυτος ειναι ενας αλλος λογος που η χελωνα κανει τα αυγα μακρυα απο το κυμα.Ξερει οτι εκει εχει καυτη αμμο και τα παιδακια δεν θα πανε κοντα γιατι καιγονται τα ποδαρακια τους).
Τα παιδάκια δεν θα αφήσουν την θάλασσα και τα παιχνίδια στην παραλία να πανε ως "ούνοι ή βάρβαροι" να ξερόψηθουν σκαβωντας την άμμο σε βάθος ενα μετρο να βρουν τα αυγα να παίξουν αυγόπόλεμο!
Αυτά μόνο σε απίστευτες φαντασιώσεις συμβαίνουν!

8.Η περίφραξη των φωλιων πέραν του ότι ειναι επικίνδυνη για τα μικρά παιδιά δημιουργεί ενα τεχνικο κλοιο γύρω απο τα νεογνά που αφ' ενός μεν τα αποπροσανατολιζει γιατί ειναι ξένο προς την φύση τους να ειναι περίφραγμενα αφ ετέρου οταν βγαίνουν απο το αυγό έχουν εντολή  απο την φύση τους αμέσως να τρέξουν προς την θάλασσα για να γλυτώσουν απο τους εχθρούς τους (πτηνά κλπ και όχι απο τον άνθρωπο).
Και βεβαίως τα καλάμια της περίφραξης που βάζουν οι σύλλογοι και το συρματόπλεγμα πανω στη φωλια τα δυσκολεύει να φύγουν γρήγορα γιατί μπερδεύονται ανάμεσα στο συρματόπλεγμα που βάζουν πάνω στη φωλιά αλλα και στα καλάμια γύρω γύρω.
Οπότε τι γίνεται στη πράξη;
Mια παρέμβαση ανθρώπινη ακόμα;
Παρακολουθειται ποτε ειναι να βγουν και ελευθερωνονται τα καλάμια και το συρματόπλεγμα;
Aλλη μια παρέμβαση στη φύση και στο έργο της δηλαδη;

9.Εγώ ενθυμούμαι στα παιδικά μου χρόνια να βοηθάμε με τα μικρά χεράκια μας τα παιδικά, κάποια χελώνακια να τα καταφέρουν να φτάσουν στη θάλασσα.
Με τόσα εμπόδια και παρεμβάσεις που κάνουν άλλοι στο όνομα της επιβίωσης της δεν πιστεύω ότι προσφέρουν θετικά.
Εγώ και η γενιά μου και οι πριν απο εμας και οι μετέπειτα χωρίς να είμαστε οργανωμένοι σε συλλόγους και χωρίς επιδοτήσεις καταφέραμε να φέρουμε την χελώνα εώς εδώ.

Ευχαριστω για την φιλοξενία.
Κωστας Αρνοκουρος